13 december 2016, Jetlag en euforie!

Home Finding Trip

Vorige week was het spannende moment dan daar. Roy en ik mochten onze home finding trip gaan maken in Nieuw Zeeland. De reis was geboekt, een hotel was gereserveerd en er stonden meer dan genoeg boekingen op de planning. Alles in orde dus.
De kinderen mochten bij mam, Nova mocht bij Pim. Dus ook de rest van het gezin was onder een vertrouwd dak. Geen reden tot zorgen!
En tot ongeveer halverwege Dubai liep alles gesmeerd. Helaas bleek er een dichte mist te zijn in Dubai, waardoor het vliegtuig er niet mocht landen. Wij maakten daarom een tussenstop in Koeweit. Daardoor misten wij op een haar na onze connectie naar Auckland. Dit betekende dat er maar één ding op zat...24 uur wachten op de volgende vlucht. Daar gingen onze plannen voor maandag... Hoewel we goed werden opgevangen in een keurig hotel, met een fatsoenlijk bord eten en dergelijke, waren wij toch niet echt blij. We wilden door!
De volgende ochtend konden we weer verder. Dik 16 uur tot aan Auckland! Dat is een behoorlijke vlucht. We sliepen niet erg veel, ons stresslevel lag aardig hoog.
Twee vluchten, een vertaald rijbewijs en een autorit verder waren we in Upper Hutt. We sliepen in een hotel. Of eigenlijk misschien meer motel, maar in elk geval een fijn plaatsje met een goed bed.
Deinsdagmorgen liepen we naar de MSD site toe. Zo kregen wij onze eerste indruk van Upper Hutt. Het was vooral erg overweldigend. Hier zijn we dan. Dit is het dan. Echt? Gaat dit drie jaar van ons leven worden? Willen we het echt? Wat is het hier anders!
De eerste indruk op de site was goed. Aardige collega's, uitdagend project en meer dan genoeg te doen. Dat is in elk geval al goed!!
Die middag hadden we onze eerste bezichtiging, een groot huis op Valley View. Het was een prachtig huis met uitzicht over de vallei (wie had dat gedacht!). En ook nog honden toegestaan. Er viel direct een last van onze schouders af. Mochten we niks beters tegen komen, dan hadden we sowieso dit huis nog!
De volgende dag bezochten we nog een paar huizen in Upper Hutt en in Lower Hutt. Deze huizen waren eigenlijk geen van allen geschikt. Vies. Koud. Te afgelegen. Geen honden. Etc.
Donderdag hadden we de laatste twee bezichtigingen staan en konden we ook bij een school gaan kijken. Het eerste huis waar we kwamen...dat was echt fantastich! Vier ruime slaapkamers, twee huiskamers en maar liefst drie badkamers. Dat wordt poetsen straks!
Ook een fatsoenlijke tuin en keuken. Achter het huis een park waar de kinderen heerlijk kunnen spelen en in de buurt veel kinderen. Laat dat tweede huis maar zitten. Wij weten het! Dit is het! Ook hier mag Nova in mee. Perfect dus!

Ook de school was een succes, het is de St'Joseph school. We kregen een rondleiding en toevalig werd er een haka gedaan. Daar konden we dus meteen even van mee genieten.

Vrijdags nog even tot ziens wezen zeggen op de site. En de rest van de dag brachten we in Wellington door. Een leuke stad met aardige mensen.

Nu zijn we alweer een paar dagen thuis. De jetlag, die echt enorm was, begint weer wat weg te trekken en we zijn nog steeds enthousiast over wat we gevonden en gezien hebben! Het avontuur is echt begonnen. Foto's staan in de foto-afdeling.

Intercultureel

Afgelopen maandag hebben we een interculturele training gehad waarbij we voorgelicht werden over Nieuw Zeeland, hoe het er daar aan toe gaat, maar ook over de uitdagingen die je als expat kunt verwachten. Goed om te weten en zeker een leerzame dag.
Voor de kinderen was er een apart programma. Zij hebben over de verhuizing gepraat en wat ze daar van vinden. Volgende week hebben zij een tweede sessie.
Spyker heeft veel moeite met het idee dat we hier drie jaar weg gaan, dus het is heel erg fijn dat hij op deze manier ook wat meer handvatten krijgt om met deze gevoelens om te gaan. Ik hoop dat hij, als we er straks zijn, al snel merkt dat het daar ook leuk gaat worden.

Wat nu?

De kinderen hebben we eerste Engelse lessen gehad. Twee keer in de week hebben ze dat, dus hopelijk krijgen ze er een klein beetje gevoel voor. Eenmaal daar zal het echt wel sneller gaan. Daar maak ik me geen zorgen over eigenlijk.

De volgende stap is het indienen van de aanvragen voor de visa. We moeten nog 1 vertaling van een document afwachten. Ik hoop dat we dat deze week nog kunnen doen, dan duurt het ongeveer een maand tot we ze dan ook daadwerkelijk hebben. Als het aan ons ligt, dan gaan we inde tweede helft van januari echt verhuizen. vanaf nu ga ik in elk geval inpakken!

Ons huis is hoogstwaarschijnlijk verhuurd. We hebben toestemming van de bank en een huurder gevonden, dus ik zie daar geen reden meer om het niet rond te krijgen eigenlijk. Daar zijn we blij mee. Ook bedankt aan iedereen die met ons mee heeft gedacht over huurders!

Zodra ik weer wat meer te vertellen heb, dan horen jullie het. Bij de foto's staan wat leuke foto's van onze trip! Geniet er van en laat even weten wat je er van vindt.

Groetjes van Brechje

Contact, stuur ons een mailtje!